Bogata przeszłość rodzinna w walce o niepodległość Polski. Ojciec, Szef Narodowych Sił Zbrojnych Ignacy Oziewicz, to korzenie p. Jadzi. 
Poznałem p. Jadzię nawiązując kontakt z Janem Białostockim, dzięki p. Teresie  Zajdel, która mieszkała w sąsiedztwie, na Śląskiej. Obie panie przyjaźniły się. 
Nigdy bym nie przypuszczał, iż nawiąże się między nami wspaniała przyjaźń, która zaowocowała po wielu latach konspiracji mnóstwem kontaktów ze wspaniałymi ludźmi. Spotykałem się z panią Jadzią i jej synem Janem i prowadziliśmy wielogodzinne dyskusje dotyczącą strategii wspierania działalności w Solidarności Walczącej. Pani Jadzia wspominała o konspiracji, nawiązując do czasów ojca, który walczył w Narodowych Siłach Zbrojnych. 
        Dom Białostockich przy Sląskiej 51/30 był zapleczem technicznym dla  Radia Podziemnego. Stał się także magazynem broszur, biuletynów i ulotek. Wiedziałem, że zawsze mogę liczyć na mądre słowo, życzliwość czy gotowość do pomocy. 
Z kresowych opowieści p. Jadzi utkwiły mi opowieści o spotkaniach jej ojca z Marszałkiem Piłsudskim i dziecięce wspomnienia o konnych przejażdżkach w domu rodzinnym. Nie wiem, czy w tamtym czasie, bez takiej przyjaźni jak Jadwiga, Jan, p. Teresa i jej córka Małgosia, można było przetrwać? 
Było wielu innych wspaniałych ludzi, a wszyscy  dobrze znaliśmy się i mogliśmy na sobie polegać i dzięki temu  byliśmy w stanie działać w strukturze konspiracyjnej takiej jak Solidarność Walcząca.
        Poczułbym się niespełniony, gdybym nie wspomniał pośród tych wszystkich relacji o nieżyjącej już pani Jadzi Białostockiej, która była osobą bardzo sympatyczną, opanowaną i bardzo się o mnie troszczyła.